بعد هم کشان کشان گونی بزرگ سفید را بردم و انداختم توی سطل و برگشتم خانه. برای دو هفته توی خانه خودم را حبس حبس کردم. تنها بودم و نمی‌خواستم کسی را ببینم. هیچ وقت تا آن اندازه احساس قدرت نکرده بودم. هیچ وقت حتی بعدها اینقدر تنهایی برایم لذت‌بخش نشد. جور عجیبی دلم می‌خواست رضا یزدانی گوش بدهم. بی‌ربط بود‌ اما دوست داشتم صدایش توی گوشم باشد. بعد از دو هفته پاک شده بودم. نمی‌دانم چه شد. هنوز هم برای خودم سوال ا

ست که چطور از پسش برآمدم.  اما وقتی از پیله آمدم بیرون، اول از همه دلم خواست سی