اینجا و هزار و یک خط شر و ور توی دفترم. کلی در خانه راه رفتم. یک فرش 9 متری هست که من روی آن راه میروم از فرش هیچ وقت نمی زنم بیرون. اول برای اینکه از خط زدن بیرون من را یاد بازنده ها می اندازد و دوم اینکه پاهایی که به فرش عادت کرده باشند یکهو برخورد کنند به لمینت کف خانه، اوقاتشان تلخ می شود. برای همین فقط روی آن فرش 9 متری هی رفتم و برگشت